Bitterzoete nachtschade (Solanum Dulcamara)
De bitterzoete nachtschade is een kruidachtige klimplant uit de nachtschadefamilie. Hij komt oorspronkelijk uit de gematigde klimaatzones van Europa, Azië en Noord-Amerika. Daar groeit hij op zonnige, vochtige plaatsen.
De bladeren en onrijpe vruchten van de bitterzoete nachtschade bevatten giftige steroïde alkaloïden en saponinen. 30-40 onrijpe bessen kunnen dodelijk zijn voor kinderen, terwijl de volledig rijpe, rode vruchten bijna geen alkaloïden bevatten en dus ongevaarlijk zijn.
Voor medicinale doeleinden worden de stengels van de plant gebruikt, de zogenaamde “bitterzoete stengels”. Deze bevatten 0,07 tot 0,4 procent steroïde alkaloïde glycosiden, steroïde saponinen en tanninen. Al in de Middeleeuwen werden bitterzoete stengels gebruikt tegen geelzucht, koorts en als pijnstiller. In de moderne tijd zijn de tannines van bijzonder belang, omdat ze verantwoordelijk zijn voor het jeukstillende en weefseldichtende effect. Deze medicinale plant heeft cortisonachtige, ontstekingsremmende en anti-allergische effecten. Talgklieren en zweetklieren geven minder afscheiding af en de doorlaatbaarheid van de bloedvaten wordt verminderd. Dit vertraagt zowel ontstekings- als allergische reacties.
In de menselijke geneeskunde worden bitterzoete stengels voornamelijk gebruikt voor chronisch eczeem en neurodermitis. In de diergeneeskunde is zoete jeuk bij paarden een belangrijk toepassingsgebied voor deze geneeskrachtige plant.