De beginselen van de homeopathie gaan terug tot Samuel Hahnemann en zijn gebaseerd op de veronderstelling dat “soortgelijke dingen door soortgelijke dingen kunnen worden genezen” (similia similibus curentur). Om een homeopathisch geneesmiddel te produceren, wordt de basisstof onderworpen aan een ritmische verdunning, een zogenaamde potentiëring. Dit gebeurt in een verhouding van 1:10 of 1:100 met water, lactose of ethanol. Dit resulteert in preparaten in de bekende D- of C-potenties. Bij de potentiëring, ook wel dynamisering of schudden genoemd, wordt energie toegevoegd. Dit resulteert in een overdracht van informatie, die bij elke potentiëringsstap wordt versterkt.