Rozemarijn (Rosmarinus officinalis)
De rozemarijn uit de rotsachtige kustgebieden van het Middellandse Zeegebied kennen we vooral als specerijenplant. De groenblijvende struik kan tot 2 meter hoog worden en verspreidt een intens aromatische geur.
In de natuurgeneeskunde worden de naaldachtige bladeren en de daaruit gewonnen rozemarijnolie gebruikt. De werkzame bestanddelen zijn voornamelijk de kamferachtige etherische olie, maar ook harsen, tannines, flavonoïden en bitterstoffen. In onze streken wordt rozemarijn al sinds de Middeleeuwen gewaardeerd en beleefde een opleving met Sebastian Kneipp.
De belangrijkste toepassingsgebieden voor inwendig gebruik zijn met name de activering van het hart- en vaatstelsel, stimulering van de eetlust en de spijsvertering, stimulering van de bloedtoevoer naar de buikorganen en algemene versterking van het organisme na ziekten en toestanden van nerveuze uitputting. Uitwendig worden rozemarijnpreparaten gebruikt bij reumatische aandoeningen, jicht en problemen met de bloedsomloop vanwege hun circulatiebevorderende werking.
Pas onlangs is het hoge antioxidatieve, celbeschermende potentieel van rozemarijnextract ontdekt. Bovendien is aangetoond dat rozemarijnolie een kiemdodende werking heeft die vele malen sterker is dan die van fenol.