Veenbes (Vaccinium macrocarpon Aiton)
De Canadese veenbes of grootvruchtige cranberry staat sinds enkele jaren bekend als de “cranberry”. Terwijl de rode bessen van de groenblijvende heideplant in de VS onmisbaar zijn als ingrediënt voor kalkoen bij Thanksgiving, kennen wij ze gedroogd als bakingrediënt of snack in plaats van sultana’s. Rauw zijn de bessen zeer wrang en zuur.
De cranberry komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika en is bij ons pas sinds kort bekend als een belangrijke geneeskrachtige plant, terwijl de Noord-Amerikaanse Indianen de vruchten altijd al gebruikten om urineweginfecties te behandelen. Hij werd ook gebruikt om ontstoken wonden te wassen.
De veenbes, die uit farmacologisch oogpunt niet verward mag worden met de verwante Europese veenbes, bevat een groot aandeel proanthocyanidinen, fruitzuren, vitamine C, flavonoïden en tanninen. De ingrediënten voorkomen dat E. coli en andere ziektekiemen die urinewegproblemen veroorzaken, zich hechten aan de cellen van de urinewegorganen, met name de blaas. Daardoor krijgen de ziektekiemen geen voet aan de grond en worden ze met de urine weggespoeld. De bessen hebben ook een antimicrobiële werking (onder meer tegen S. aureus en Salmonella enterica), ontstekingsremmende, celbeschermende, vaatverwijdende en bloeddrukverlagende werking en versterken de algemene afweer.
Het belangrijkste toepassingsgebied van cranberrypreparaten is de profylaxe van terugkerende urineweginfecties, maar ook de ondersteunende behandeling en nabehandeling van infecties met Helicobacter pylori, de veroorzaker van maagzweren.