Teunisbloem (Primula veris)

Met zijn goudgele bloemen is de sleutelbloem een van de eerste voorjaarsbloeiers. De sleutelbloem, een beschermde plant, is afkomstig uit Midden-Europa en Azië. Er zijn geen gegevens over deze geneeskrachtige plant uit de oudheid, omdat hij niet voorkomt in het Middellandse Zeegebied.

Als geneesmiddel worden vooral de wortels van de sleutelbloem gebruikt, en minder vaak de bloemen, in de vorm van thee of kant-en-klare geneesmiddelen. De wortels bevatten 5-10% saponinen, flavonoïden, fenylglycosiden en sporen van essentiële olie. Het saponinegehalte in de bloemen is aanzienlijk lager.
De waardebepalende bestanddelen hebben een slijmoplossende werking en bevorderen de slijmvorming. Daarom worden teunisbloempreparaten gebruikt bij aandoeningen van de luchtwegen met dik slijm, hoesten en chronische bronchitis.

In de volksgeneeskunde speelt de teunisbloemwortel ook een rol bij de behandeling van reumatische klachten en jicht, artritis en zenuwklachten door zijn gehalte aan ontstekingsremmende salicylzuurderivaten.